Marc, het functioneringsgesprek (7)
Marc had geen afspraak gemaakt maar een week na het laatste online-gesprek belde hij, hij wilde een gesprek, of dat nu schikte, er was iets gebeurd op zijn werk, hij was razend, en moest het kwijt. Een uurtje later had ik tijd.
Marc: twee dingen, ik had een functioneringsgesprek en Anita stond te flirten met Rein, mijn leidinggevende, over allebei ben ik razend
Ik: wat eerst?
M: ik zal me beheersen, het functioneringsgesprek dan maar, ze vinden dat ik het niet goed genoeg doe, ze hadden meer van me verwacht, de groep heeft de targets niet behaald, de verantwoordelijkheid daarvoor wordt bij mij gelegd, ze geven me nog drie maanden om het op te krikken, maar ik heb geen zin, ik kap er mee, dit betekent 5 werkdagen van 10 uur minimaal dat is mij het geld niet waard…… ohh ik zit zo in de shit!!!
Ik: hierom?
M: nee natuurlijk niet, dat begrijp je heus wel, de echte shit is Anita, zij stond nota bene te flirten met Rein, met wie ik daarvoor dat stomme gesprek had gehad
Ik: wat maakt dat ik begrijp dat je meer last hebt van Anita dan van het functioneringsgesprek?
M: je let altijd op gevoelskwesties, dit is zoiets denk ik, gedoe op het werk heeft iedereen met een hoge functie, daar moet je tegen kunnen
Ik: doet Anita iets waar je niet tegen kunt?
M: ik ben een spelletje voor haar, ze speelt met iedereen, ook met Rein, het zit me niet lekker
Ik: ze maakt je bang
M: nee joh, zo erg is het ook weer niet
Lange stilte
M: ze is belangrijk voor mij ik wil haar niet kwijt, ik ben sinds lange tijd weer een beetje vrolijk, zonder haar voel ik mij weer saai, zoals altijd
Ik: saai? Ik wist niet dat je je altijd saai voelt
M: alsof ik voor niks leef, voor niks warmloop
Ik: en nu wel, door Anita
M: ze is grappig, maar ze heeft ook iets wreeds
Ik: hoe voelt dat?
M: ……spannend…..gek hè
Ik kijk vragend
Lange stilte
M: je weet niks van mij, seksueel bedoel ik
Lange stilte
M: ik kan het altijd met Marga
Lange stilte
M: maar met Anita vaak niet
Lange stilte
M: ineens gaat het mis……bij mij
Ik: spannend….. spanning?
M: ….dit is heel gek wat ik nu zeg…..eigenlijk wil ik haar van mij afduwen, haar bed uitduwen, ze maakt me razend, een soort woede die ik niet ken
Lange stilte
M: maar ik voel mezelf, in alle vezels leven, ik had zin om haar pijn te doen, ik wist zeker dat ze dat fijn zou vinden, ze kan ongelooflijk treiteren, kleine venijnige opmerkingen over mij, hoe ik ben, hoe ik doe, wat ik allemaal niet doe…
Ik: zijn ze raak voor je gevoel?
M: ja heel erg raak, dat is het hem juist, maar ook vals en gemeen
Ik: pijnlijk hoor ik
M: …jij zegt ook rake dingen, en Margot en de kinderen ook, en Rein, in dat gesprek, maar dat kan ik allemaal hebben en ik denk erover na, want jullie hebben gelijk
Lange stilte
M: maar als Anita iets raaks zegt, met zo’n scheef lachje, dan kan ik haar wel killen
Ik: wat zij je laat voelen wil je niet, het is te heftig kennelijk
M: zij maakt me zó in de war
Ik: …..is dat erg?
Marc lacht: aaahhh, ik snap het al, volgens jou is dat niet erg
Ik: er gebeurt duidelijk veel in je op zo’n moment
M: jij vindt natuurlijk dat ik daar rustig onder moet blijven
Ik: dat alleen maar te voelen, dat is best al veel
Lange stilte
M: toen ik zag dat ze met Rein stond te flirten werd ik jaloers, Rein stond met haar te dollen, hij was heel sterk in zijn lichaamshouding
Ik: hij had de leiding
M: yessss, dat wil ik ook!
Ik: overtuigend zijn
M knikt
Lange stilte
Ik: kan je nu voelen wat er gaande is in je?
M: in het algemeen?
Ik: meer sinds je in Brussel bent
M: ……dat er veel is wat ik niet meer wil, sowieso niet meer gepest worden door Anita, dat ga ik haar zeggen
Ik: je wilt háár veranderen
M: ja… en tegen Rein zeggen dat hij te veeleisend is
Ik: je wilt Rein ook veranderen
M: maar ik ga wel ff een tandje bijzetten, dit weekend blijf ik in Brussel, Anita is naar haar moeder, ik ga er even tegen aan.
Ik: je zei dat er veel is wat je niet meer wilt
Lange stilte
M: ik kreeg een appje van mijn oudste zoon, hij wil een weekend bij mij komen, en samen Brussel doen, hij komt met de flixbus
Ik ga er niet op in
M: je zegt niets….
Ik: ik luister naar jou, je hebt veel verteld
M: toch voel ik me down, nu…..Anita………
Ik: ik kom even op iets terug wat je net zei, over je woede op Anita, dat je woede op haar je ineens impotent maakte, eerst had je dat niet
M: dat heb ik sinds ze mij geen goed gevoel geeft over mijzelf, ze drijft de spot met mij
Ik: dat maakt je woedend
Lange stilte
M: het is raar om met jou over mijn seksuele prestaties te praten, beetje gênant, maar ik zal niet de eerste in je praktijk zijn die met je over seks praat
Ik knik
M: oké, ik zal eerlijk zijn, de laatste keer, we waren aan het vrijen, en ineens zei ze iets over mij en Marga, hoe wij het deden, het klonk weer spottend, mijn erectie verdween
Ik: en voordat je erectie verdween?
M: wat bedoel je?
Ik: een gevoel?
M: juist niet, helemaal niks
Ik: ….durfde je misschien niks te voelen?
Lange stilte
M: ik voel me nu ook raar, ik pak even een glas water, wacht je even? Ik ben zo terug
Het duurt best lang voordat Marc weer achter het scherm zit
M: ik denk dat ik afhaak, volgende week weer een afspraak?
Ik: haak even niet af, blijf nog even zitten, je zei dat je je raar voelde omdat je niets voelde, dat is een belangrijk moment
M: jij zei dat ik iets niet durfde te voelen
Ik: ja
M: ik kreeg slappe benen
Ik: zoals met je erectie
M:…..ja
Ik: ik ga je helpen….ik denk dat je overweldigd werd door de agressie die je voelde
Lange stilte
Ik: je werd bang van jezelf, bang van de agressie in jezelf, dat die zo groot was op dat moment met Anita
M:…..ze ging te ver
Ik: en daardoor zou jij te ver kunnen gaan
M: dat was het ja
Ik: je plotselinge impotentie
M: ik voelde niets meer, ook geen woede meer op haar
Ik: ik denk dat je je ergens bewust van werd
M: van Marga en mij blijft ze af!!
Ik knik: maar, ik denk dat je iets over jezelf voelde, iets pijnlijks, dat stopte je weg in het niet-voelen
M: dat is dan onbewust
Ik: jij snapt het
Lange stilte
Ik: weet je, Marc, ánderen veranderen helpt jou niet, dat lijkt maar zo, wat jou helpt, is jezélf te veranderen, ik denk dat je dat ineens voelde, de noodzaak hiervan
M: ik ben bang dat ik dat helemaal niet kan, mijzelf veranderen
Ik: je bent goed op weg
M: hoe dan?
Ik: bijvoorbeeld, door tegen Anita en Rein te zéggen dat jij het niet prettig vindt dat zij je plagen en opjagen, dat je hen dat verzoekt, dat is al een verandering in jou
M: en als ze er toch mee doorgaan?
Ik: tja, dat kan ook gebeuren, maar jij hebt iets gedurfd wat je eigenlijk nooit doet, jezelf laten zien
Lange stilte
Ik: in plaats van woedend te worden op hen, kan je trots zijn op jezelf
M: ….daar kan ik wel wat mee
Ik: je bent volwassen, je vormt jezelf, het gedrag van anderen wijst je naar wie jíj wilt zijn
M: ahhh dat is een goeie!
Ik: terug naar je moment van impotentie, het verdwijnen van je erectie was een signaal uit je onbewuste naar jezelf, je wilde eigenlijk iemand pijn doen, maar dat is een verboden wens, die je best mag hebben maar niet mag uitvoeren. Anderzijds wil je niet iemand zijn die een ander pijn doet, dat is je geweten, je innerlijke kompas waar je je wél van bewust bent. Die twee wensen zijn met elkaar in conflict waar je op dat moment even niet uitkomt, het moment van de feitelijke impotentie helpt je dit conflict gestalte te geven, je iets bewust te maken…. Wat ervaar je bij deze uitleg over jou?
M: interessant….. vooral dat ik die woede niet hoef weg te stoppen
Ik: het voelen van de woede hoef je niet te verdringen, die kan je beleven, je blijft echt wel overeind zonder iemand anders eerst te willen vernietigen
M: mee eens, ik voel het ook niet meer zo. Als Anita weer in een plaagstemming is dan zeg ik haar dat en ga ik gewoon weg. Zo van: kennelijk ben je in een plaagstemming, dat kan ik niet veranderen, dus ga ik nu weg.
Ik: en er bewust van worden hoe dat bij jezelf voelt.
We verbreken de verbinding.
