Vierde gesprek
Paar weken later.
Mary had gebeld of ze nog een keer de puntjes op de i mogen komen zetten.
M: Wim is minder thuis
W: ik ga wat meer naar het bedrijf, alhoewel de meeste collegae online zijn blijven werken.
Voor de opdrachten is het beter, ik krijg er meer en dat gaat oké, ik verdien nu goed. Mijn baas wil dat we gaan bijscholen voor de registratie van het bedrijf, daar heb ik wel oren naar.
M: ik ben weer geheel aan het werk.
W: de kinderen zijn veel thuis, alleen dus, er vallen vaak lesuren uit.
Ik: hoe gaat het met je als jij niet thuis bent en zij wel?
W: dat kan ik beter loslaten, maar dat geruste gevoel moet nog wel aarden
Ik: kan ik mij voorstellen, neem je tijd, er is best veel gebeurd in jou en tussen jullie
M: de altijd aanwezige man en vader is er niet meer
Ik: hoe raar is dat!
W: altijd voor iedereen thuis zijn, dat hoorde gewoon bij mij
M en ik lachen allebei naar Wim
W: toch heb ik dáar geen spijt van, ik ben de vader geweest die ik zelf niet heb gehad
We nemen afscheid.
