De week daarna, Marc is er weer, vergezeld met een grote aktetas, de papieren steken er aan alle kanten uit.
Marc: wat een gewicht, ik viel bijna van mijn fiets, we gaan naar de notaris, mijn vrouw en ik, een familieding. Mijn ouders en mijn broer en zijn vrouw zijn er ook bij. Mijn ouders gaan een stuk grond verkopen in Brabant, het is ontzettend veel waard, zij gaan ons na de verkoop een enorm bedrag schenken, dat moet vastgelegd worden……er is onenigheid over tussen mijn broer en mijn ouders, mijn broer zit nog in een faillissement, zijn schenking gaat daar helemaal heen, en het huisje waar hij zo graag woont is weg
Ik knik
M beetje gespannen: de notaris gaat alles uitleggen, zij heeft ons al van allerlei dossiers opgestuurd, ik word er gek van en heb er helemaal geen zin in…
Ik: waar niet in?
M: me hier mee bezig te houden
Ik: waarom doe je het dan?
M: om het goed te houden tussen mijn ouders en mijn broer
Ik: de vrede bewaren?
M: ja zoiets, mijn vrouw gaat mee, ze wil dat ik ook opkom voor mijn eigen belang
Ik: en dat is….
M: het geld, de schenking, daar kunnen mijn vrouw en ik mee sparen of beleggen, voor als we allebei iets anders gaan doen
Ik: dat zou je best willen
M: ja, daarom wil mijn vrouw niet dat mijn broer mijn ouders overhaalt voorlopig de grond en het huisje niet te verkopen
Ik: dan kunnen jullie niet sparen of beleggen
M: ja maar dat vind ik niet erg, mijn broer heeft een moeilijk leven, ik gun hem het wonen in het huisje
Ik: wil je eigenlijk niet bij het gesprek zijn?
M: inderdaad, laat mijn schoonzus maar de beste oplossing regelen met de notaris, ik vind alles goed, als het maar goed is voor mijn broer
Ik: vertel eens iets over jou en je broer, als je dat wilt?
M: pfff waar zal ik beginnen…..
Marc kijkt peinzend voor zich uit: shit, dit wordt pijnlijk……….. hij had altijd verkeerde vrienden op de Havo, toen hij 16 was belandde hij op het politiebureau, er kwam een jeugdpsychiater aan te pas, hij ging van school af en sloot zich aan bij een activistische groep, we hebben hem jaren niet gezien, af en toe een berichtje, mijn moeder ging eraan kapot……..
Ik: jeugdpsychiater zei je, hoe zat dat?
M: goede vraag, die zei dat hij getraumatiseerd was door de overval op mijn ouders in hun juwelierszaak, weet je nog wel?
Ik: jazeker, dat heb je verteld, hij was 6 en jij 8
M: denk je dat dat kan? Dat je vele jaren later gedragsstoornissen krijgt na een trauma?
Ik: dat kan zeker
M: ik weet het ook zeker en dat vind ik vreselijk voor hem, niemand legde dat verband
Ik: waren er wel al signalen na de overval die er daarvoor niet waren?
M: ja heel veel, hij plaste ineens ’s nachts in zijn broek, hij kreeg tics in zijn gezicht, hij huilde om alles en had altijd buikpijn, hij was ontzettend zenuwachtig, hij werd ook gepest.
Mijn moeder zat om de haverklap bij de huisarts met hem
Lange stilte
M: maar ineens sloeg het om, toen hij 11 was ging hij dingetjes pikken, hij rookte, was brutaal tegen mijn ouders en op school, hij werd een vechtersbaas en sloeg erop los
Ik: hoe was jullie contact samen?
M: wel goed, hij vertelde mij over zijn diefstallen, hoe gemakkelijk dat ging, deed er heel stoer over en ik vertelde het aan niemand, maar ik deed niet mee met pikken, dat wist hij en dat was oké
Ik: dat lijkt mij best lastig voor jou?
M: viel wel mee, ik vergat het gewoon, ik zal even vertellen hoe het verder met hem ging, toen hij 20 was stond hij ineens voor de deur, hij was ziek en had geelzucht, een leveraandoening, door de drank en de drugs. Hij heeft maanden in het AMC gelegen, daar knapte hij op. Mijn ouders hadden het stuk grond in Brabant met ons weekendhuisje. Mijn broer wilde zijn leven weer oppakken en in dat huisje wonen. Mijn ouders gingen er in het weekend heen, ik studeerde al in Amsterdam, en ging af en toe mee. Mijn broer wilde kunstenaar worden, beeldhouwer, hij slaagde voor het toelatingsexamen van de kunstacademie terwijl hij geen vooropleiding had, hij bleek een talent te zijn.
Het ging een aantal jaren redelijk goed, maar de drugs bleven hem trekken. Hij verkocht goed maar maakte ook schulden. Hij ging dealen en raakte gewond bij een steekpartij aan zijn rechterhand. Dat betekende maanden niet werken aan zijn sculpturen dus geen inkomsten. Mijn ouders sprongen bij. Hij genas, ging weer aan het werk, kwam in Amsterdam wonen en kreeg een vriendin, zijn huidige vrouw. Zij is kinderpsycholoog. Dankzij haar ging hij uiteindelijk op zijn 30ste in psychotherapie vanwege het trauma van de overval op mijn ouders, dat werd vastgesteld en hij kreeg de diagnose chronische PTSS .
Lange stilte
Ik: hoe is het nu met je broer?
M: niet goed, hij gebruikt nog steeds, elke dag een joint, antidepressiva en slaapmiddelen, maakt nauwelijks meer iets en is broodmager, zijn vrouw schermt hem af, zij komen nergens, zij hebben geen kinderen, zij zijn veel in ons huisje in Brabant
M kijkt heel zorgelijk
Ik: je gaat straks naar de notaris, wil je even pauze en stoppen met vertellen over je broer?
M: ja dat is beter
Marc zucht iep en kijkt mij droevig aan en gaat toch verder met vertellen
M: mijn broer en ik betekenen veel voor elkaar…..
Ik: jullie hebben een band, dat hoor ik
M: mm, ik denk toch door het trauma, de overval, ik was 8, hij was 6………
Lange stilte
M: zijn vrouw wil dat alleen de grond verkocht wordt met het recht in het huisje te kunnen blijven wonen, maar dat scheelt gigantisch in de verkoopprijs
Ik knik
M: maar mijn ouders willen alles verkopen, grond en huisje…. zij vinden mijn broer een troubleshooter en zijn vrouw op geld belust, ik denk daar anders over, er is meer aan de hand
Ik kijk hem aan
M: mijn ouders vinden die trauma theorie onzin, zij zijn er ook overheen gekomen, waarom hij dan niet? Zij hebben geen medelijden met hem, ze zijn gewoon keihard, echt vreselijk, ze hebben totaal geen gevoel voor wat het voor ons heeft betekend, zij hebben alles gewoon verdrongen en wij niet!!
Ik: jij en je broer hebben hún afgeweerde gevoelens onbewust voor hen gedragen
M: …….als je zoiets zegt word ik heel rustig van binnen, ik voel dat het klopt
Hij kijkt mij ernstig aan: dank je wel, dit voelt goed
Ik: ik wens je sterkte straks bij de notaris
Er staat een afspraak
