Een “klik” met je psychotherapeut
Voicemail: ik heb uw site gelezen, wat u schrijft bevalt mij wel, kan ik een afspraak met u maken? Wilt u mij terugbellen op dit nummer?
Ik bel haar.
Cl: ik hoop dat u geen wachtlijst heeft, wanneer is de eerstkomende mogelijkheid om bij u te komen?
Ik: over twee weken, zullen we eerst even samen praten?
Cl: over twee weken is goed, maar ik ga u nu niets over mijzelf vertellen want ik weet niet of het klikt tussen u en mij
Ik: ahhh ja
Cl: daarom kom ik over 14 dagen bij u in uw praktijk, dan weet ik hoe het voelt tussen u en mij, als het niet klikt dan ga ik meteen weg
Ik: dan gaat u meteen weg
Stilte
Cl: heeft u wel eens dat het niet klikt?
Stilte
Ik: u bent heel bang dat het niet klikt
Cl: ja
Ik: maar u wilt wel dat het klikt
Cl: ja
Stilte
Cl: als het niet klikt kan ik niet praten, dan voel ik mij onveilig
Ik: als het wel klikt voelt het veilig om te praten
Cl: dan mag u iets van mij weten
Ik: zodat ik u misschien kan helpen?
Cl: dan moet het eerst klikken
Stilte
Ik: u zei dat mijn website u beviel, wat beviel u?
Cl: wat u zei over psychotherapie, dat psychotherapie de veilige plek is om te praten over moeilijke dingen
Ik: en u wilt praten over moeilijke dingen
Cl: ja er is zo veel…..
Ik: u wilt daar iets mee
Cl: ik ga echt niet goed, al een tijdje
Ik: dat is niet wat u wilt
Cl: maar ik wil u eerst even in het echt zien
Ik: en als u dan het licht op groen zet……
Cl: dan kom ik binnen en kan ik met u praten
Ik: u praat nu al met mij
Cl: als het klikt moet het wel gaan, toch?
Ik: afgesproken, als u voelt dat het klikt dan komt u verder, zo gaan we het doen.
